We kennen het allemaal in ons leven. Dat we afscheid van iets of iemand nemen.
We nemen afscheid van de basisschool en vervolgens weer van de middelbare school.
Maar we nemen ook afscheid van dierbaren. De afgelopen jaren hebben wij als personeel van Salem ook afscheid genomen. Van veel bewoners en van collega’s.
Wat liggen er veel herinneringen in Salem. De afgelopen 12.5 jaar heb ik met veel liefde en kracht voor onze lieve bewoners mogen zorgen. Eerst een poosje op een psychogeriatrische afdeling, waar mensen met dementie wonen. Daarna een poosje op somatiek. Dat hoorde bij mijn opleiding.
Ik eindigde mijn opleiding op de toenmalige afdeling Regenboog. Daar woonden mensen met een verstandelijke beperking, kort en langdurige revalidanten en mensen die in de laatste fase van hun leven waren: zij kregen palliatieve zorg.
Deze laatste groep lag het meest dichtbij mijn hart. Vaak kreeg ik de vraag: ‘Vind je dat niet moeilijk? De mensen zijn zo ernstig ziek, dat is toch heel heftig?’
Dat was het ook, tot op zekere hoogte. Mijn collega's en ik vormden een hecht team. We kenden elkaar als geen ander en we speelden goed op elkaar in.
Nu is deze afdeling gehuisvest in het nieuwe gedeelte van Salem, onder de naam ‘De Parel’, op afdeling Edelweiss. Wat was de verhuizing spannend, maar ook ontzettend mooi. Wat een vooruitgang voor onze bewoners!
De verhuizing in Salem wilde ik graag nog meemaken. Nu is de tijd voor mij gekomen om afscheid te nemen van Salem. Een bewuste keuze, maar ook een lastige keuze. Er is een tijd van komen en een tijd van gaan. En de tijd van gaan is gekomen.
Graag wil ik door middel van deze laatste column voor Salem ook afscheid nemen van jullie allemaal. Bedankt voor jullie reacties op de columns die ik geschreven heb. Heel mooi!
Ik draag het stokje nu graag over aan de andere columnisten.
Ik kijk met heel veel plezier terug op de leerzame jaren in Salem. Wat heb ik het er goed gehad!
Blijft u mee bidden voor alle medewerkers? Ze hebben prachtig en waardevol werk. Maar soms ook moeilijk werk. Het loslaten van bewoners is daar een groot onderdeel van. Er is gebed nodig, ook voor onze bewoners!
Hartelijke groet en van harte Gods zegen toegewenst!